Hollywood, Grand Canyon, Las Vegas -> Amerikaaa!

Nou daaaaaaaaar is hij dan, mijn laatste reisverslag. Het heeft even geduurd, maar hij komt dan toch! Ik ben natuurlijk al thuis en heb ineens zeeën van tijd, dan stel je het schrijven van zo’n verslag toch al aardig snel uit. Dat komt allemaal wel. We zijn inmiddels een maand verder en nu moet het er toch maar eens van komen. Daar gaan we:
Ik had Hawaii achter me gelaten en was op weg naar het “echte” Amerika, Los Angeles. Maar voordat het zover was moest ik er nog voor zorgen dat ik mijn vliegtuig zou halen. Had thuis al een shuttlebus naar het vliegveld geboekt en waar ik er op mijn heenweg naar Hawaii nog uren op moest wachten, was hij nu 5 min te vroeg (!), haha. Bij het vliegveld aangekomen was ik bij de verkeerde terminal uitgestapt… Ergens aan het begin en wat bleek ik moest natuurlijk de laatste terminal hebben die helemaal aan de andere kant was. Nu zou je zeggen dat is geen probleem, je gooit je tassen op zo’n karretje en loopt erheen. Alleen die karretjes waren niet gratis zoals op Schiphol, je moest $5 betalen om er 1 te kunnen gebruiken en je kreeg je geld niet terug als je hem weer netjes inleverde. Dat vond ik een beetje aan de dure kant, dus heb mn tassen maar naar de terminal gesleept. :P Maar ik had het gehaald en ik was opweg, Hollywood here I come!
Er was van te voren al een hotel voor me geboekt, dus dat was lekker makkelijk. Bij dit hotel zou de Tour, die ik met TrekAmerica zou doen, ook starten. Ik had eindelijk weer eens een bed waar ik normaal in kon slapen, in de hostels waren de bedden zowat elke keer te klein. Ik had 1 dag voor mezelf in LA, een zondag, op de maandag zou ik beginnen met mijn Tour door Zuid-West Amerika. Ik had bedacht om met de metro naar Downtown LA te gaan en de stad eens te gaan verkennen. Na een ritje van een half uur kom ik aan op het metrostation van Downtown LA, stap uit loop naar buiten. Was het zowat uitgestorven daar. Toen bedacht ik me pas dat het zondag was… Nog wel even heen en weer gelopen, maar alles was dicht. Gelukkig is er meer te doen in LA, zoals het wel bekende Hollywood! Heb me dus omgekeerd en weer in de metro gestapt richting Hollywood, The Walk of Fame.
Het gekke was dat het daar stikte van de mensen, de hele Walk of Fame was overbevolkt, op sommige plekken kon je niet eens normaal lopen en zat je in een ware mensen massa. Ik had tijd genoeg en besloot maar een “rondje” Walk of Fame te doen. Een “rondje” ja want het heeft 3 uur geduurd voordat ik het hele rondje compleet had gemaakt. Allerlei bekende namen gezien zoals: Michael Jackson, Queen, Arnold Schwarzenegger, Charles Chaplin, Elvis Presley, The Beatles en Eddy Murphy. Maar ook namen die je niet echt verwacht: Lassie, Donald Duck, Winnie the Pooh, Woody Woodpecker en Bugs Bunny. Verder nog wat rondgelopen en toen terug naar mn hotel gegaan, want ik zou er de volgende dag ook nog heen gaan met TrekAmerica.
Het was weer eens vroeg de volgende dag, we moesten ons om 07.30 melden in de lobby van het hotel. Toen maakte ik kennis met de mensen met wie ik mijn TrekAmerica Tour ging doen. Een leuke groep allemaal een beetje dezelfde leeftijd, tussen de 18-24. De helft van de groep kwam uit Scandinavië: Noorwegen, Zweden en Denemarken. Verder nog 2 uit Engeland en Nederland, 1 uit Duitsland en 1 uit Zwitserland. Na wat papieren voor noodgevallen en de “als-er-wat-gebeurd-tijdens-de-door-jou-zelf-gekozen-activiteiten-zijn-wij-niet-verantwoordelijk” papieren ingevuld te hebben waren we klaar om te gaan.
Zoals gezegd gingen we eerst een kijkje nemen in Hollywood, had zelf dus al de Walk of Fame bekeken, maar had de Holllywood letters nog niet gezien en ook was er nog een plek waar o.a. de filmsterren zich vereeuwigen door hun handen en voeten in het cement zetten. Verder heb je nog wat verklede mensen rondlopen als bekende stripfiguren of filmsterren, Buzz Lightyear, Woody, Chuckey, Shrek en Jack Spearrow. Dat zijn volgens mij wel de hoogtepunten van Hollywood, we hebben er dus ook niet super veel tijd aan besteed (Maar was wel blij dat ik er de dag ervoor ruim de tijd voor had genomen.) We hadden nog een lange rit voor de boeg, naar onze eerste camping, want ja we gingen zowat de hele week lekker kamperen! Lekker slapen op matjes van hooguit 4 millimeter dik :) Maar dat is weer eens wat anders en aangezien ik nog nooit echt gekampeerd had. Kampvuurtje erbij, marshmallows dan is je hele avond compleet :P
De volgende dag gingen we naar de Grand Canyon! Iets wat ik eigenlijk altijd al wou zien en hoe kan het nou beter dan met een helikopter boven de Grand Canyon te vliegen! Nou volgens mij niet! :D De helikoptervlucht viel trouwens onder de “als-er-wat-gebeurd-tijdens-de-door-jou-zelf-gekozen-activiteiten-zijn-wij-niet-verantwoordelijk” papieren. Er is niks gebeurd ;)
Maar dat was echt super gaaf, de vlucht duurde ruim 50 min en ik had gelukkig een mooi plekje bij het raam, had dus een perfect zicht. Je kon werkelijk alles zien, je kon zo ver kijken. Dan pas besef je echt hoe groot de Grand Canyon is! De foto´s komen niet eens in de buurt van hoe het er in het echt uitziet.
Na het eten was het tijd om de zonsondergang te zien en ik kan je zeggen we waren niet de enige daar. Het was er super druk. De meeste mensen waren eigenlijk heel erg dom, want die gingen weg zodra ze de zon niet meer zagen. Het mooiste van de zonsondergang kom juist ongeveer 10 min nadat de zon onder is gegaan. We waren toen zowat de enige daar. Ik heb nog nooit zo´n mooie zonsondergang gezien, alles kleurde van fel tot donker oranje. Ik denk dat de andere mensen zich wel voor hun kop kunnen slaan, als ze onze foto´s zien :P
De volgende morgen was het nog vroeger dan normaal 4 uur opstaan, want nu was het tijd voor de zonsopgang! En dat na een super koude nacht, wie verzint het ook om met -2°C buiten in een tentje te gaan liggen slapen!
Ook de zonsopgang was heel mooi, en weer was het heel druk. Met de zonsopgang zie je langzaam de kleuren in de Grand Canyon veranderen van donker naar licht, wel apart. Het was zeker de moeite waard om om 4 uur op te staan :) Na de zonsopgang heb ik met een deel van de groep een hike gedaan, (om 06.40) we gingen een stukje de Grand Canyon, naar Ooh-Aah Point. Hoe die aan zn naam komt?? De meeste mensen hebben de volgende reactie als ze daar komen: Ooooooooooh! Oooooh of Aaaah zeiden we niet, maar het was wel super mooi!
Nadat we terug op de camping waren, was het tijd om onze tenten af te breken en het busje in te laden. Die dag stond eigenlijk het hoogtepunt van de tour op de planning, We are going to Vegas Babyyy!! :D Had het vaak genoeg op tv, in films of op internet gezien en nu ging ik er gewoon zelf naartoe. We zaten in een hotel, The Flamingo, direct aan The Strip, de hoofdweg in Las Vegas, daar waar alles gebeurd. Ons hotel was echt mega, hij telde 28 etages en op elke etage zaten ongeveer 200 kamers, daar kunnen dus aardig wat mensen in. Een casino was natuurlijk aanwezig, een stuk of 5 zwembaden een paar jacuzzi’s en er was zelfs een soort van “klein” winkelcentrum op de 1e verdieping. Buiten hadden ze een kleine “dierentuin”, met tropische vogels, waaronder natuurlijk de Flamingo, schildpadden, karpers en andere vissen, had ik ook nog nooit eerder gezien bij een hotel!
Op de eerste avond was er voor ons een 2 uur durende rondrit door Las Vegas in een partylimousine geregeld, super gaaf! Dan voel je toch echt dat je in Las Vegas bent. In die 2 uur zijn we nog gestopt in Las Vegas Fremont Street, een winkelcentrum met een super groot LCD scherm aan het plafond. En in Amerikaanse termen is super groot ook echt super groot :P Ik weet niet hoe je het verzint om een LCD scherm van weet ik hoeveel meter aan een plafond te hangen, maar het was er toch echt. Elke avond spelen ze hier lichtshows/videoclips of op af. Op het moment dat wij er waren speelden ze Queen af, je weet niet wat je ziet! Dat kan dus ook echt alleen maar in Las Vegas :) Na de show was het weer tijd voor de partylimo!
Daarna hebben we nog over The Strip gelopen en nog wat shows gezien. Op The Strip heeft ieder hotel zo zijn eigen shows om publiek te trekken. Misschien kennen jullie het hotel Bellagio wel, dit hotel heeft een mega grote fontein voor de ingang liggen. Elke half uur start er een show met muziek, eigenlijk moet je het gewoon zien, toch wel lastig uit te leggen wat ik daar allemaal heb gezien! Het komt er op neer dar de fonteinen op muziek bewegen en het water spuit echt meters hoog de lucht in.
De tweede dag in Las Vegas was voor ons zelf en stond er niet echt iets op schema. Alle tijd voor ons zelf, we begonnen dus maar met het zwembad en de jacuzzi. Die moesten we natuurlijk wel even proberen, hij is meer dan goedgekeurd :D Van zwemmen krijg je natuurlijk trek en ik en een paar andere van de groep besloten om naar het Luxor Hotel te gaan. In Las Vegas bouwen ze zowat alle bekende bouwwerken na, dus ook de Piramide van Luxor kon niet ontbreken, met Sfinx en al. In het Luxor Hotel was een all-you-can-eat buffet. Nou ik heb mijn buikje aardig rond gegeten :D Heb zowat alles gehad! Had ook voor de rest van de dag genoeg gehad.
Om alle vet en calorieën kwijt te raken, hebben we de Strip maar afgelopen. En over het nabouwen gesproken je komt onderweg het Vrijheidsbeeld, de Eifeltoren, een vulkaan, een piratenschip, ze hebben zelfs Venetië nagebouwd. De wegen zijn zo breed dat je ze over moet steken via een brug. We hebben dus de hele dag besteed op The Strip. ’s Avonds hebben we nog wat shows bekeken, dan kom Las Vegas pas echt tot leven. Eerst hebben we een vulkaan zien uitbarsten en daarna hebben we een piratenshow gezien. Beide keren was het bom vol van de toeschouwers. Het kan niet gek genoeg wezen daar. Jammer genoeg waren we er maar 2 dagen.
Na Las Vegas gingen we namelijk naar Yosemite National Park. Daar hebben we een korte hike-route naar een waterval gedaan, de Misty Trail. Deze heet zo vanwege de mist die ontstaan door het neerkomende water van de waterval. De regenjas die ik meegenomen had kwam dus goed van pas. Het National Park is ook bekend vanwege de grote bomen die er staan. Ze leken wel een beetje op de Kauri bomen die ik in Nieuw-Zeeland had gezien. Er was alleen een boom die een beetje afweek van de rest :P Ze hadden een doorgang gekapt in de boom, vroeger reden er zelfs auto’s door. Dan kun je wel een beetje bedenken hoe groot die bomen zijn.
In het National Park heb je een grote kans dat je “wildlife” ziet, er lopen allerlei beesten rond van Zwarte Beren tot Eekhoorns en Coyotes. Wij hebben op onze weg terug een Coyote gesport, een soort wolf/vos.
San Francisco was alweer de laatste stad van onze tour! Na een rondje gemaakt te hebben en de Golden Gate Bridge afgelopen te hebben, werden we afgeleverd bij ons hotel. Ieder ging nu zijn eigen weg, het was dus wel jammer dat de groep toen uit elkaar viel. Toch bleven er nog 8 in San Francisco en daarmee ben ik nog uit eten geweest en de stad verder bekeken. Zo zijn we naar Chinatown geweest, de grootste buiten China zelf. Overal Chinese muziek en alle winkeltjes verkopen hetzelfde. Hebben we Lombard Street gezien, dit is de meest bochtige straat ter wereld. De straat heeft 8 haarspeldbochten en loopt steil naar beneden. Er staan zelfs rijen met auto’s die wachten om eraf te gaan. Na Lombard Street kwamen we uit bij Fisherman’s Wharf, de Wharf bestaat uit veel verschillende pieren, waarvan Pier 39 de bekendste is. Hier zit namelijk een hele groep zeeleeuwen. Verder zijn er veel viswinkeltjes. Vanaf de Fisherman’s Wharf had ik een boot geboekt naar Alcatraz Prison. Een van de meeste bekende, zo niet de bekendste, gevangenis in de wereld. De meest gewelddadige/gevaarlijke misdadigers als Al Capone (Scar Face) zat hier vast. En dat op 2 kilometer van het stadscentrum. Ik heb daar zo’n 3 uur rondgelopen, er was een audiotour georganiseerd, wat inhield dat ik met koptelefoon door de gevangenis liep. Hierdoor kreeg ik zowat alle informatie en verhalen over de gevangenis en de gevangenen. De audiotour was interessant, maar de gevangenis zelf vind ik niet zo “bijzonder”, het zag eruit als een normale gevangenis (voor zover ik weet hoe een gevangenis eruit ziet), maar vanwege bekende gevangenen als maffiabaas Al Capone is het zo populair geworden. En zeker omdat het nooit iemand gelukt is om te ontsnappen.
Ook een ritje in de Cable Car stond op de planning, een van de meest populaire attracties in San Francisco. Dat het populair is bleek wel uit de enorme rijen die er stonden bij alle stations waar de Cable Car stopte. Ik had geen zin om zo lang te wachten, een foto was genoeg :P
En toen was de laatste dag alweer om… Tijd om mn spullen bijeen te rapen, had een shuttlebus naar het vliegveld geboekt. Bij het vliegveld aangekomen was het toch druk, ik heb nog nooit zo’n lange rij gezien op een vliegveld. Zelfs niet op Schiphol. Wat bleek Amerika had vakantie :O Er stonden zelfs rijen buiten het vliegveld en er moest in sommige gevallen zelfs buiten worden ingecheckt, het punt was alleen dat niemand wist of hij/zij binnen of buiten moest inchecken, een enorme chaos dus. Na 30 min buiten in de rij gewacht te hebben, bleek het dat ik binnen in moest checken! Zucht. Binnen waren de rijen nog langer en ik moest achteraan sluiten… :( Gelukkig was er een man zo vriendelijk om mij voor te laten en stond ik ineens ergens middenin, scheelt toch een aardig stuk :D Daarna ging het opzich wel redelijk snel. Had nog een overstap in Los Angeles en toen op naar Londen. Het vervelende was dat ik daar nog ruim 5 uur moest wachten op het vliegtuig naar Amsterdam. Ik kon nergens heen want ik werd al doorgesluisd naar de gate, deze gate bestond uit een paar winkeltjes en restaurantjes. Je kon heen en weer lopen in 5 min. Dus binnen 5 min had ik de hele gate al bekeken, tja en dan heb je nog 4 uur en 55 min te gaan! Gelukkig zijn we die doorgekomen en ging ik terug naar huis. Alle vliegreizen overleefd! Ik was nu wel benieuwd of mijn tas nu wel in een keer was overgekomen, want de vorige keer toen ik zo vaak van vliegtuig was gewisseld hadden ze mijn tas dus laten liggen. Dus ik kom bij de baggageband aan, stond KLM van London Heathrow, mooi ik zit goed. Was alleen vergeten te kijken naar het vliegnummer :P Ik dacht al: ze zijn toch niet WEER mijn tas vergeten, want na 10 min was hij er nog niet. En toen had ik het door, ik stond bij de verkeerde band…. :P Tja, laten we het er maar op gooien dat ik moe was, zeker na een doodsaaie 5 uur op London Heathrow.
Eindelijk had ik mijn tas en zag papa en mama al staan die waren natuurlijk wel blij. En ik ook wel, want 3 maanden is voor de eerste keer wel genoeg. Maar heb het echt super gehad. Thuis had ik eindelijk weer een bed waar ik WEL in pas en de douche waar ik NORMAAL onder kan staan, dus niet de douchekop op de hoogte van mijn schouders. De douchekoppen zaten altijd vast aan de muur en ik kon ze dus niet veranderen van hoogte. Maar desalniettemin denk ik dat ik heus nog wel een keertje terug ga, maar laten we eerst maar eens met de studie beginnen. :)

Natuurlijk wil ik iedereen nog even zeggen dat ik het leuk vond dat jullie mijn hebben gevolgd en zoveel hebben gereageerd op mijn verslagen! :D Laten we zeggen tot de volgende keer, dan vanuit een bestemming in de wereld die ik nu nog niet weet! We houden het spannend ;)

De groeten :D
Niek.